α)Ποιος είναι ο Έλληνας εκπαιδευτικός;Μπορεί κανείς να βρει ορισμένες απαντήσεις σε αυτή την έρευνα που έγινε στη δευτεροβάθμια και στους εκπαιδευτικούς με την ευκαιρία σύνταξης διδακτορικού. Έγινε προσπάθεια να ανιχνευτεί πώς ο Έλληνας εκπαιδευτικός οικοδομεί την επαγγελματική του ταυτότητα. Η κεντρική ερώτηση ήταν πώς χειρίζεται τις αντιφάσεις στις προσωπικές, επαγγελματικές και κοινωνικές του σχέσεις. Πώς οικοδομεί την πραγματικότητά του και κατά συνέπεια πώς οικοδομεί τη σχέση του με τη γνώση.

 β)Το "μοντέλο" βγήκε από αυτήν την έρευνα στο σώμα των εκπαιδευτικών με ανάλυση του λόγου τους. Δίνεται σημασία- στις διαδικασίες π.χ η πράξη τού να μαθαίνει κανείς και τι κάνει ιδιαίτερη αυτή τη σχέση με τη γνώση. -στο προϊόν π.χ. οι γνώσεις σαν κατακτημένες ικανότητες, σαν πολιτιστικά αντικείμενα, θεσμικά ή κοινωνικά, που τα διαπραγματευόμαστε σ' αυτή την έρευνα.- στο νόημα και την αξιολόγηση του νοήματος. Το άτομο αξιολογεί ότι έχει νόημα γι αυτό

γ) Οι θεωρίες που έχουμε για το τι είναι γνώση και τι διδάσκω μαθαίνω έχουν σημασία, γιατί επηρεάζουν και τις παιδαγωγικές πρακτικές, αφού η γνώση αυτών των πρακτικών συνιστά και ένα εργαλείο γνώσης. Στη θεωρία της διαμεσολάβησης εμπλέκονται έννοιες βασικές όπως της σχέσης, της αντίφασης, της αναπαραγωγής, της σχέσης με τη γνώση. Επιπλέον αντικείμενο ανάλυσης στις θεωρητκές μας προσεγγίσεις γίνεται και η σχέση με τον εαυτό και τον άλλο.Αυτή η τελευταία εισάγει πλευρές της ψυχολογίας. Η ικανοποίηση/ δυσφορία περνάνε μέσα από σχήματα εμπλοκής ή απελευθέρωσης και αυτονόμησης δυνάμεων δημιουργικών και μη. Οι δραστηριότητες αυτές διαπερνούν την εργασία στην οποία συμμετέχουν πολλά άτομα και έχουμε οικοδόμηση της γνώσης και παράλληλα οικοδόμηση της ιστορίας, όπου τελικά το υποκείμενο και το αντικείμενο βρίσκονται σε συνεχή διάλογο.

• Ο εκπαιδευτικός αναδεικνύεται μέσα από επιστημικές διαδικασίες

1. σαν κάτοχος της γνώσης /επιστημική διαδικασία της προσαρμογής: παρατηρείται συνήθως άρνηση στην καλλιέργειας νοήματος και τότε έχουμε ατελή διαμεσολάβηση 2.σαν manager/ επιστημική διαδικασία της ισορρόπησης και τότε έχουμε την παρουσία της άρνησης αλλά και της θέσης και πιθανότητα αποτελεσματικής δυναμικής στη διαμεσολάβηση 3. σαν αποτελεσματικός διαμεσολαβητής και απελευθερωτής μέσα από την διαδικασία της μετατροπής, όπου έχουμε την έρευνα, τη διευκρίνιση, στοιχεία βασικά της διαδικασίας. Οι εντάσεις μετατρέπονται σε αναγνώριση της κοινωνικής δυναμικής.

Η γνώση είναι δομή που έχει κι αυτή δομηθεί και που η ίδια, επίσης, δομεί. Κατανοείται πως η μετατρεπτική διάσταση της γνώσης είναι το κλειδί για τις σύγχρονες κοινωνίες και σε ένα βαθμό βρίσκεται στα χέρια των εκπαιδευτικών.