Στόχος μας είναι η α) διευκρίνηση του όρου της διαθεματικότητας σε σχέση με την πολυεπιστημονικότητα και τη διεπιστημονικότητα. β) ο προσδιορισμός των δυσκολιών στην εφαρμογή της.

Πολυεπιστημονικότητα: έχουμε όταν μελετάμε επιστημονικά ένα αντικείμενο μιας επιστήμης φωτίζοντάς το με τις απόψεις και άλλων επιστημών. Η πολυεπιστημονική έρευνα προσφέρει
κάτι επιπλέον στην εν λόγω επιστήμη. Ο σκοπός της πολυεπιστημονικότητας εγγράφεται στο πλαίσιο της επιστημονικής έρευνας.

Η διεπιστημονικότητα έχει διαφορετικές φιλοδοξίες αναφέρεται στη μεταφορά των μεθόδων μιας επιστήμης σε μιαν άλλη από άποψη εφαρμογής, επιστημολογίας και παραγωγής νέων επιστημών. Ο στόχος της διεπιστημονικότητας εγγράφεται κι αυτός στην επιστημονική έρευνα.

Η διαθεματικότητα περνάει διαμέσου των επιστημών αλλά είναι και πέρα από αυτές.. Ο στόχος της είναι η κατανόηση του παρόντος κόσμου του οποίου οι αξιώσεις είναι η ενότητα της γνώσης και δεν είναι η επιστήμη.

Ερωτηματικά: Πώς νοείται το πέρασμα ανάμεσα από τις επιστήμες και ξέχωρα από αυτές; Σε τι διαφέρει η επιστημονική από τη διαθεματική έρευνα; Σε ποια επίπεδα κινείται και ποιες δυναμικές αποκαλύπτει; Πώς η διαθεματική γνώση φωτίζει την επιστημονική ενώ παράλληλα τρέφεται από αυτή;

Οι απαντήσεις θα μας βοηθήσουν να δούμε πώς θα δουλέψουμε στο σχολείο μέσα από την καινούρια αυτή διάσταση της σχέσης με τη γνώση.

Β) Οι δυσκολίες: Η διαθεματικότητα θέλει χρόνο, χώρο και ελευθερία. Θέλει να μπορείς να χειρίζεσαι την πραγματικότητα με ανοχή και αντοχή στις διαφορές που προκύπτουν κατά την ομαδική συν-εργασία που είναι προϋπόθεση και σκοπός, γι αυτό και χρησιμοποιείται η μέθοδος project. Ο ακαθόριστος χαρακτήρας της διαθεματικότητας και η δυσκολία χειρισμού της δημιουργεί αφενός μια πρόκληση αλλά και τον κίνδυνο να δημιουργηθεί ανία, και να μετατραπεί σε μια ακόμη αθροιστική γνώση δίπλα στις άλλες ακόμη περισσότερο να βαθύνει τις ανισότητες, ιδιαίτερα, για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.

Τελικά,

η διαθεματικότητα αναστατώνει τη σχέση με τη γνώση, γιατί έχει δυναμική αφού κινείται ανάμεσα στις επιστήμες, και στρέφεται σε πλευρές που αφορούν στην εμπειρία, στην πρακτική, οι οποίες είναι μορφές γνώσης, μη ολοκληρωμένες ή συστηματικά δομημένες. Κινούμενη δ ι α μ ε σ ο υ των επιστημών συμπαρασύρει στοιχεία από αυτές διαμεσολαβώντας στις αντιφατικές καταστάσεις των ποικίλων επιπέδων της πραγματικότητας και μπορεί να γίνει η ίδια ένα διαδικαστικό άνοιγμα στην μετατροπή, μια αποτελεσματική διαμεσολάβηση στη σχέση με τη γνώση, να γίνει η ίδια γνώση.