1η θέση σε όλη την Ελλάδα
Για πρώτη φορά συμμετείχαν σε έναν τέτοιο διαγωνισμό μεγάλης σημασίας για τα ελληνικά δεδομένα διότι οι διοργανωτές του διαγωνισμού ήταν:
και μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας διοργανώνουν, τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής & Physical Computing Ανοιχτών Τεχνολογιών.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
(Αναλυτικό κείμενο προβληματισμού)
Γ. Γραμματέας
Κέντρου Μελετών
και Τεκμηρίωσης
της ΟΛΜΕ
Ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο αντιμετωπίζει τις τελευταίες δεκαετίες το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Πρόκειται για την πληθώρα των παιδιών μεταναστών που φοιτούν στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αποτέλεσμα των ισχυρών μεταναστευτικών ρευμάτων που έχουν κατάληξή τους τη χώρα μας. Οι εντυπώσεις που προκαλεί η ισχυρή παρουσία μεταναστών είναι πιο έντονες, αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι τη δεκαετία του ?70 η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά αφετηρία ισχυρών μεταναστευτικών ρευμάτων, τόσο προς χώρες της Ευρώπης όσο και προς άλλες ηπείρους (κυρίως Αμερική και Αυστραλία). Η εξέλιξη αυτή της Ελλάδας, από χώρα αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών, έχει προκαλέσει δυνατούς κραδασμούς σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας, όπως και στο εκπαιδευτικό της σύστημα, ένα σύστημα από παράδοση εθνοκεντρικό, συγκεντρωτικό και δύσκαμπτο, κατευθυνόμενο κατά βάση από μονοπολιτισμικές αντιλήψεις και πρακτικές.
«Πίσω από τον όρο «ανθρώπινο σχολείο» βρίσκονται χωρίς αμφιβολία οι ιδέες του Neill για ένα «ελεύθερο σχολείο χωρίς καταπίεση» με τις πολύ χαμηλές απαιτήσεις που συνειδητά καλλιεργεί στους μαθητές αντί να τους μορφώνει συστηματικά και σε βάθος. Προτιμά, αυτή η παιδαγωγική αντίληψη, το παιχνίδι αντί για το μάθημα, τον Ορφέα αντί τον Προμηθέα» [*1].
«Summerhill είναι το όνομα ενός μικρού σχολείου, αλλά σημαίνει ένα από τα σημαντικότερα πειράματα στον τομέα της εκπαίδευσης. Στα σαράντα χρόνια της ύπαρξής του, ο ιδρυτής του απέδειξε (παρ' όλη την αποθάρρυνση και τις διάφορες κατηγορίες) μια απλή αλήθεια, η ελευθερία λειτουργεί. Θεωρώ το Neill, μαζί με τον Pestalozzi και τον C. Cook σαν έναν από τους μεγαλύτερους μεταρρυθμιστές δασκάλους» [*2].
Το Summerhill συμπλήρωσε ήδη εβδομηνταπέντε (75) χρόνια λειτουργίας. Το διαχρονικό ταξίδι του με προορισμό την ευτυχία των μαθητών του και «όχημα» την ελευθερία τους, συνεχίζεται αδιάκοπα παρά τις διχογνωμίες που προκαλεί στον εκπαιδευτικό κόσμο.
Θα επιχειρήσουμε μια παρουσίαση του σχολείου «θρύλου», επικεντρώνοντας στο ιδεολογικό του υπόβαθρο και στη λειτουργία του, εξετάζοντάς τα στο χθες και στο σήμερα.
Σε αυτή την ηλεκτρονική έκθεση βλέπουμε ένα μικρό μέρος από τα έργα που ξεχώρισαν με την φαντασία τους, το πάθος τους, την τεχνική αρτιότητα και συνολικά με την αισθητική τους.
Συγχαρητήρια και πάλι... ο δάσκαλος σας.
Σελίδα 1 από 6