Λοιπόν πάλι εδώ. Πολλές φορές πριν γράψω σκέπτομαι και σκέπτομαι πολύ. Προσπαθώ αυτό που νοιώθω να βγει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από μέσα μου. Να είναι ότι πιο αντιπροσωπευτικό της σκέψης μου. Εκεί πιστεύω είναι και το πρόβλημα του κινηματογράφου μας ότι κάποιες ιδέες γίνονται πράξεις αλλά πάρα πολλές πράξεις δεν υπήρξαν ποτέ ιδέες..
Χαίρεται. Ποτέ δεν ήμουν καλός στους χαιρετισμούς αλλά μιλώντας την γλώσσα που μ΄ αρέσει - ΓΛΩΣΣΑ ΚΟΙΝΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ - την γλώσσα του κινηματογράφου. Πιστεύω πως ο χαιρετισμός μου απευθύνεται σε πάρα πολλούς, περισσότερους από όσους ελπίζω ότι θα διαβάσουν αυτά πού γράφω, αλλά λιγότερους απ' αυτούς που θα απογοητευτούν ή θα έχουν διαφορετική άποψη από αυτή του υπογράφοντα.