Και ερχόμαστε στο σήμερα. Έχει αλλάξει ο τρόπος που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την ομορφιά; Μάλλον όχι. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η τεχνολογία έχει τεθεί στην υπηρεσία της επικρατούσας τάσης για καλαίσθητη εξωτερική εμφάνιση. Η κατάλληλη ένδυση, ολοκληρώνεται με τον καλλωπισμό. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά στην εποχή της εικόνας, του θεάματος όπου αυτό που προέχει είναι, προπάντων, το Φαίνεσθαι και δευτερευόντως  το Είναι; Η εξωτερική εντύπωση και όχι ο ψυχικός-συναισθηματικός πλούτος του ατόμου;. Δεν είναι τυχαία εξάλλου η ύπαρξη πλήθους ινστιτούτων καλλονής-αισθητικής, γυμναστηρίων, κλινικών πλαστικής χειρουργικής, καταστημάτων με προϊόντα καλλωπισμού, και άλλων με συναφή προϊόντα με τζίρο πολλά εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

     Βέβαια, επειδή στην παρούσα εργασία αυτό που μας ενδιέφερε, ήταν να προβάλουμε όχι τόσο τις προσωπικές μας απόψεις  μα της ευρύτερης μαθητικής κοινότητας και άλλων προσώπων εκτός του σχολείου μας, συντάξαμε ένα ερωτηματολόγιο, για να  διερευνήσουμε την άποψή τους. 

     Σύμφωνα με την έρευνά μας  η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρεί την εξωτερική ομορφιά μεγάλο πλεονέκτημα Η ομορφιά βοηθά στην εξεύρεση εργασίας πολύ πιο αποτελεσματικά, το άτομο αποκτά αυτοπεποίθηση, γίνεται ευκολότερα αποδεκτό από τους άλλους και δημιουργεί με χαρακτηριστική άνεση γνωριμίες ή  φιλίες. Γενικά,  θεωρείται  επιπλέον εφόδιο για να πετύχει κανείς τους στόχους του, αφού όπως γράφουν χαρακτηριστικά «η ομορφιά ανοίγει πόρτες». Οι λιγοστοί που απάντησαν και θετικά και αρνητικά  επισήμαναν  τον κίνδυνο που ελλοχεύει να υποστεί το άτομο κακόβουλη κριτική εξαιτίας του φθόνου που μπορεί να προκαλέσει, αλλά και να του δημιουργήσει αισθήματα ανωτερότητας κάνοντάς το υπεροπτικό και αλαζονικό στη συμπεριφορά του. Τέλος ελάχιστοι τη θεωρούν  μειονέκτημα τονίζοντας κυρίως τη ζήλια και το φθόνο που μπορεί να προκαλέσει στους άλλους με απρόβλεπτες συνέπειες. Επίσης στο ερώτημα αν η συμπεριφορά μας επηρεάζεται θετικά η αρνητικά από το παρουσιαστικό κάποιου οι περισσότεροι απάντησαν πως αυτό είναι δεδομένο, αφού η δύναμη της εικόνας είναι η κυρίαρχη, η καθοριστική. Και εδώ οι θετικές εντυπώσεις σχετίζονται άμεσα με την ελκυστική εξωτερική εμφάνιση. Και ενώ οι περισσότεροι θεωρούν την  εξωτερική ομορφιά πλεονέκτημα, που επηρεάζει  άμεσα και τη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους, οι απαντήσεις τους στο ερώτημα, που αφορούσε  στο αν θεωρούν την εσωτερική ομορφιά, δηλαδή τον πλούσιο συναισθηματικό και ψυχικό κόσμο του ατόμου σημαντικότερο, μας εξέπληξαν. Σχεδόν όλοι υπερτόνισαν τη σπουδαιότητα του ψυχικού κόσμου, το κάλλος της ψυχής, που παραμένει, σε αντίθεση με την ομορφιά που είναι «εφήμερη» ενώ, πιστεύουμε, ότι η καλύτερη απάντηση που δόθηκε ήταν: Τα ψυχικά εφόδια καταξιώνουν το άτομο σαν οντότητα ( Είναι)  και όχι σαν παρουσία( Φαίνεσθαι).

     Οι παραπάνω απαντήσεις μας δημιούργησαν ένα προβληματισμό. Πώς είναι δυνατόν να υπερτονίζεται η εξωτερική ομορφιάαλλά συγκρινόμενη με τον ψυχικό κόσμο να θεωρείται αμελητέα ποσότητα; Μια πιθανή απάντηση μάς έδωσε  η μαθήτρια  Στεφάνου Νεφέλη  στο παρακάτω κείμενό της.

  «Στη σημερινή κοινωνία η ομορφιά θεωρείται το διαβατήριο για την εύκολη επιτυχία στο χώρο του θεάματος αλλά και σε άλλους επαγγελματικούς και κοινωνικούς χώρους. Βλέπουμε νέα και όμορφα παιδιά να συμμετέχουν σε τηλεοπτικά προγράμματα με μόνο προσόν τους την εμφάνιση. Η πνευματική καλλιέργεια, οι αξίες, ο χαρακτήρας, δεν έχουν αρχικά τουλάχιστον μεγάλη σημασία, αφού τριγύρω μας κυρίαρχη είναι η εικόνα σε βάρος της ουσίας. Ακόμη και τα μικρά παιδιά εθίζονται σε ένα συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς όπως οι κούκλες Barbie, Sindy κ.λ.π. Έτσι  «ασκούμαστε αλλά, κυρίως, υποχρεωνόμαστε στο να δίνουμε προτεραιότητα στα προβαλλόμενα και επιβαλλόμενα πρότυπα ομορφιάς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα θέλαμε να ζούμε σε ένα κόσμο με άλλες προτεραιότητες τον οποίο ονειρευόμαστε. Έναν κόσμο όπου το «Είναι» θα κυριαρχεί πάνω στο «Φαίνεσθαι». Μπορούμε λοιπόν  να μιλήσουμε για τη δικτατορία της ομορφιάς, όπως αυτή επιβάλλεται  από  ένα μέρος του ηλεκτρονικού και γραπτού τύπου, με τη συνεχή προβολή ενός τρόπου ζωής άρρηκτα συνδεδεμένου με τα καλογυμνασμένα κορμιά και τα τέλεια πρόσωπα. Πόσες φορές δεν έχουμε γίνει μάρτυρες αγενούς συμπεριφοράς  υπαλλήλων απέναντι σε απλούς καθημερινούς ανθρώπους, ενώ οι ίδιοι  σπεύδουν να εξυπηρετήσουν με δουλικότητα κάποια λαμπερή καλλονή;»

      Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και από τις απαντήσεις στο ερώτημα που θέσαμε και το οποίο αφορούσε στην τάση  πολλών ανθρώπων να καταβάλλουν συνεχείς προσπάθειες, ώστε να βελτιώνουν ή να συντηρούν την εικόνα τους με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας στον τομέα της αισθητικής. Οι καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές που προσφέρει η ελκυστική εμφάνιση είναι η κυρίαρχη απάντηση, και ακολουθούν η φιλαρέσκεια, η ματαιοδοξία, η αυτοπεποίθηση που αποκτά το άτομο, η ψυχική ισορροπία ή ακόμα και όλα αυτά. Και στο ερώτημα αν οι παραπάνω κάνουν ανάλογες προσπάθειες και για την πνευματική τους καλλιέργεια, η απάντηση ήρθε φυσιολογικά(;).Όχι, χωρίς ενδοιασμούς. Μύθος ή πραγματικότητα; Γιατί στην επόμενη ερώτηση η συντριπτική πλειοψηφία( 2,5 στους 3) των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ομορφιά και υψηλό πνευματικό επίπεδο μπορούν να συνυπάρξουν. Ο όμορφος άνθρωπος δεν είναι κατ? ανάγκη και ακαλλιέργητος αλλά, κατά τη γνώμη τους, η κυρίαρχη άποψη  στη σημερινή κοινωνία είναι πως αυτό συμβαίνει. Και κλείνουμε την έρευνά μας με το τελευταίο ερώτημα που σχετίζεται άμεσα με το αμέσως προηγούμενο. Μήπως τα όμορφα άτομα αντιμετωπίζουν ένα ιδιότυπο ρατσισμό; Από τις απαντήσεις που πήραμε διαπιστώσαμε ότι οι 2 στους 3 δεν πιστεύουν πως κάτι τέτοιο υφίσταται, πολλοί λιγότεροι πιστεύουν πως αυτό συμβαίνει με κυρίαρχη αιτία το φθόνο, αφού, κατά τη γνώμη τους πάντα, οι άνθρωποι ζηλεύουν αυτό που και οι ίδιοι δεν μπορούν να έχουν, ενώ ενδιαφέρουσα ήταν και η άποψη που διατυπώθηκε από ελάχιστους ότι τα κακόβουλα σχόλια και η αρνητική αντιμετώπιση από τους άλλους, οφείλονται στα ίδια που θεοποιούν την ομορφιά τους.

    Επομένως, από την πλειοψηφία, η ομορφιά αντιμετωπίζεται( συνειδητά ή ασυνείδητα, με ελεύθερη βούληση ή με πλύση εγκεφάλου) ως μέσο για  επιτυχία στον επαγγελματικό, κοινωνικό, προσωπικό ή γιατί όχι και στον πολιτικό στίβο. Αλλά  έχει ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι μέσα από την έρευνα  αναδείχνεται, έστω μειοψηφικά, και η άλλη όψη της ομορφιάς που δεν ωφελεί αλλά δημιουργεί προβλήματα σε όσους τη φέρουν. Ο Φθόνος, η ζήλια, η απαξίωση της νοημοσύνης, τα κακόβουλα σχόλια, η αλαζονεία. η παρενόχληση στους χώρους εργασίας είναι  μέρος από το τίμημα της ομορφιάς.