Όμως  δεν είναι μόνο τα τραγούδια της λαϊκής μας παράδοσης που πραγματεύονται το θέμα των συνεπειών της ομορφιάς. Υπάρχουν και οι μύθοι. Χαρακτηριστικός είναι ο μύθος «Η νεράιδα και το μαντίλι της» σύμφωνα με τον οποίο η επιμονή ενός πολύ ωραίου νέου να παντρευτεί, όχι κάποιο από τα πολλά κορίτσια που τον ήθελαν, αλλά μια νεράιδα που, όπως ήταν φυσικό ξεπερνούσε όλες τις γυναίκες σε ομορφιά, τον οδήγησε αρχικά στην επίτευξη του στόχου του, αλλά στο τέλος έχασε τη νεράιδα, που απέκτησε ξανά την ελευθερία της, και έμεινε μόνος του με τα παιδιά που είχε αποκτήσει μαζί της.

    Ο Γιάννης λοιπόν, επειδή ήθελε να παντρευτεί νεράιδα, αλλά κάθε φορά που δοκίμαζε να πλησιάσει κάποια από αυτές έφευγε, ρώτησε μια γριά η οποία τον συμβούλευσε, ότι, αν θέλει να μείνει για πάντα μαζί του μια νεράιδα, πρέπει να πάρει το μαντίλι μιανής απ? αυτές και είτε να το κάψει με τον κίνδυνο όμως να πεθάνει από τη λύπη της είτε να το κρύψει πολύ καλά, ώστε να μην μπορεί να το βρει, να το πάρει και να φύγει. Πράγματι ακολούθησε τις οδηγίες της και κατάφερε να αιχμαλωτίσει μια. Επειδή πλέον αυτή δεν μπορούσε να πετάξει έμεινε με το Γιάννη που την παντρεύτηκε.

   Εκείνη όμως ήταν πάντα στενοχωρημένη και πικραμένη και σε κανένα πανηγύρι δεν έπαιρνε μέρος, αφού δεν είχε διάθεση να αλλάξει και να στολιστεί όπως οι άλλες γυναίκες. Ο Γιάννης που την έβλεπε έτσι τη λυπόταν πολύ και μια φορά που ήταν γιορτή και όλοι πήγαιναν στο χορό αποφάσισε να της δώσει το μαντίλι, αφού ζήτησε να τον διαβεβαιώσει, ότι θα επιστρέψει στο σπίτι τους μετά το τέλος της γιορτής. Η νεράιδα του έδωσε την υπόσχεσή της και ο Γιάννης πείστηκε.

   Έτσι της έδωσε το μαντίλι  και αυτή ντύθηκε, στολίστηκε, και μεμιάς όλο το σπίτι έλαμψε από την ομορφιά της. Κατόπιν πήγε στο χορό και άστραψε ο τόπος και όλοι έμειναν να τη θαυμάζουν. Χόρεψε, τραγούδησε ένα τραγούδι  που έσκιζε την πέτρα και μάραινε καρδιές και σαν έκανε τρεις γύρους, σείστηκε, λυγίστηκε, κούνησε το μαντίλι της και πέταξε στον αέρα για να ανταμώσει τις συντρόφισσές της. Και έτσι ο Γιάννης  έχασε τη γυναίκα του.

      Επιπλέον  σε  πολλά γνωστά παραμύθια ο φθόνος, η ζήλια, που η ομορφιά μπορεί να προκαλέσει κάνουν τις ηρωίδες να υποφέρουν.

     Η Χιονάτη, για παράδειγμα,  υποφέρει απ? την κακιά μητριά της, όταν ο καθρέφτης τον οποίο ρωτούσε καθημερινά η βασίλισσα  για να επιβεβαιώνει την ομορφιά της, μια μέρα της απάντησε ότι ομορφότερη δεν ήταν πλέον αυτή αλλά η Χιονάτη. Και ο τρόπος για να συνεχίσει ο καθρέφτης να τη θεωρεί πιο όμορφη ήταν να τη βγάλει από τη μέση. Η κοπέλα αρχικά γλύτωσε το θάνατο εξαιτίας της συμπόνιας που επέδειξε ο σταλμένος από τη βασίλισσα υποψήφιος δολοφόνος ο οποίος την άφησε να φύγει μακριά από το βασίλειο. Έτσι η βασίλισσα βέβαιη για το θάνατό της ρωτά τον καθρέφτη για το ποια είναι η πιο όμορφη, πιστεύοντας ότι η απάντησή του θα ικανοποιούσε τη ματαιοδοξία της. Αλλά  η βασίλισσα  έμεινε έκπληκτη, όταν  έδωσε την ίδια απάντηση: Η Χιονάτη. Έτσι, αφού την αναζήτησε, τη δηλητηρίασε δίνοντάς της ένα μήλο. Βέβαια, επειδή  στα παραμύθια θριαμβεύει το καλό, η Χιονάτη αναστήθηκε, όταν τη φίλησε ένας πρίγκιπας,τον οποίο και παντρεύτηκε αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πώς η ομορφιά μπορεί να φέρει δάκρυα και πόνο.

 

   Ανάλογη είναι και η περίπτωση της  όμορφης Σταχτοπούτας που προκαλεί το φθόνο της μητριάς της και των δύο ετεροθαλών αδελφών της. Ζει κάτω από δύσκολες συνθήκες, κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και αντιμετωπίζεται σαν να είναι δούλα. Η συνέχεια γνωστή. Ο χορός που διοργανώνει ο πρίγκιπας στο παλάτι, για να βρει γυναίκα, το κλείδωμα της Σταχτοπούτας στο σπίτι, το σκίσιμο του φορέματός της από τις κακιές αδελφές της, η δραπέτευσή της, η καλή νεράιδα που τη μεταμορφώνει, ο χορός με το γοητευμένο πρίγκιπα, το γοβάκι που έχασε, η αναζήτησή της  και τελικά η αποκατάστασή της. Τέλος καλό όλα καλά, αλλά η ζήλια  που προξενούσε η ομορφιά της έκανε την ηρωίδα μας να υποφέρει άδικα.

   Οι μαθητές: